کد مطلب:41103 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:22

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

آيا طوفان نوح يك حادثه طبيعي بوده و از نظر علمي چگونه قابل توجه است

در مورد طوفان نوح ياد آوري چند نكته ضروري است: الف) حادثه طوفان نوح، يك حادثه طبيعي نبوده است تا بتوان آن را در چارچوب حوادث طبيعي زمين بررسي كرد؛ بلكه امري استثنايي و خارق العاده بوده و طبيعتاً به طور خارق العاده نيز پايان يافته است. ب ) اطلاعات بشري در مورد حوادث گذشته زمين، هنوز به آن اندازه نيست كه بتواند قضاوتي صحيح و كلي درباره همه رخدادها داشته باشد. بسياري از مسائل تاريخي و طبيعي، هنوز براي بشر به شكل معما باقي مانده است. چگونگي ساختن اهرام مصر، چگونگي احداث مناطق وسيع و سطح بر فراز كوه هاي بعلبك لبنان، سرنوشت جزيره آتلانتيس (كه بقاياي آن در قعر درياهاست) و ده ها اثر ديگر كه هنوز توجيهي متناسب با علوم و ابزارهاي عادي بشري ارائه نشده است. ج ) باستان شناسان در بين النهرين، آثار تمدن هايي را از اعماق زمين به دست آورده اند كه نشان از مدفون شدن آثار فراواني در زير سيلاب هاي مهيب دارد و احتمال اين كه مربوط به مردم زمان نوح باشد، بعيد به نظر نمي رسد. با توجه به مقدمات فوق، اكنون به آيات قرآن نظري مي افكنيم تا ببينيم كه قرآن در اين مورد چه فرموده است: در سوره هود آيه 44 مي فرمايد: {A{/Bوَ قِيلَ يا أَرْضُ اِبْلَعِي ماءَكِ وَ يا سَماءُ أَقْلِعِي {w1-10w}{I11:44I}/}A}{M ؛ به زمين گفته شد آب خود را فرو ببرد، و اي آسمان از بارش باز ايست M}. از اين آيه چنين برمي آيد كه بخشي از آب هاي دروني زمين به روي زمين آمده است مي دانيم كه در زير زمين مقادير بسيار عظيمي آب قرار دارد كه گاهي حجم آن چندين ميليون متر مكعب است. (در اين مورد در بحث منابع زيرزميني آب به بحث آبخوانها» مراجعه كنيد). اين آب ها در طبقات زيرين زمين و به مقادير بسيار زياد، يافت مي شوند. بخشي از اينها را آب شيرين تشكيل مي دهد و در زير آن منابع عظيم آب شور قرار دارد. حال اگر اين منابع فوران كند، هيچ جا از سيلاب در امان نخواهد بود. اين موضوعي است كه از نظر علمي هيچ منعي ندارد. نكته ديگر آن كه در آيه خداوند خطاب به زمين فرمود: آب ها را فرو ببر و در آيات قبل نيز به فوران آب از زمين اشاره شده است. بنابراين مقادير زيادي از آب به جاي اصلي خود (زير زمين) باز گشته است. و به آسمان نيز فرمود: «اقلمي» كه به معناي جذب كردن چيزي است به گونه اي كه اثري از آن باقي نماند. بر اين اساس، مي توان گفت مقادير زيادي آب نيز تبخير شده است. در روايتي نيز در همين زمينه آمده است كه: «آب زمين در زمين فرو رفت و آب آسمان به سوي درياها روان شد». اما درباره اين كه آيا در طوفان نوح، آب تمامي زمين را فرا گرفت يا اين كه بخشي از آن را، دو نظريه از جانب مفسران با استناد به آيات قرآن ابراز شده است: برخي اين نظريه را پذيرفته اند كه آب تمامي زمين را فرا گرفت و برخي ديگر نيز آن را محدود به منطقه و يا حداكثر قاره اي نموده اند. در هر صورت با توجه به اين كه هم اكنون «سه چهارم» زمين دريا مي باشد، ممكن است كه درگذشته اين رقم حتي بيش از اين بوده باشد، هيچ ايرادي از نظر طبيعي براي در خود دادن آب هاي نازل شده از آسمان، باقي نمي ماند. چنان كه در همين دوران نيز، گاه آب درياها چندين سانتيمتر بالا و پايين مي رود (غير از جزر و مد).